تعیین موقعیت بهینه مهاربازویی و کمربند خرپایی در سازه های بلند مرتبه با سطح مقطع غیر یکنواخت

در این مقاله، محل بهینه سیستم مهار بازویی و کمربند خرپایی در ارتفاع سازه های بلند با سیستم ترکیبی قاب محیطی و هسته مرکزی همراه با مهار بازویی و کمربند خرپایی با احتساب تغییرات ممان اینرسی قاب محیطی در ارتفاع مورد بررسی قرار گرفته است. سازه قاب محیطی و هسته مرکزی بر اساس روش پیوسته با یک تیر طره با مقطع قوطی شکل مدل شده است. اثر مهار بازویی و کمربند خرپایی بر روی هسته مرکزی به صورت فنر پیچشی در محل قرارگیری سیستم مهار بازویی و کمربند خرپایی در ارتفاع سازه در نظر گرفته شده است. با استفاده از قضایای لنگر سطح و اصل رویهم گذاری، روابطی جهت محاسبه تغییر شکلهای سازه بدست آمده و سپس با در نظر گرفتن انرژی سیستم معادل بر اساس تغییر شکلهای بدست آمده، موقعیت بهینه مهار بازویی و کمربند خرپایی در سازه بلند تحت بار گسترده مثلثی بر اساس حداکثر نمودن انرژی جذب شده توسط فنر معادل، محاسبه شده است. در نهایت گرافی جهت تعیین موقعیت بهینه مهار بازویی و کمربند خرپایی با احتساب تغییرات ممان اینرسی قاب محیطی تحت بار گسترده مثلثی پیشنهاد شده است. صحت و کارایی روش پیشنهادی با استفاده از یک مثال عددی و مقایسه با روش های ارائه شده توسط سایر محققین و همچنین نتایج حاصل از آنالیز کامپیوتری نرم افزار SAP2000 بررسی شده است. نتایج بیانگر دقت قابل قبول روش پیشنهادی می باشد که بر اساس نتایج بدست آمده، موقعیت بهینه، در محدوده میانی ارتفاع سازه قرار دارد.